Bir Yay Burcunun Günlüğü: Yağmur, Ekmek ve İçsel Sessizlik

 Yağmurun Altında Bisiklet, Evde Sıcacık Ekmek Kokusu

Bazı günler vardır; gökyüzü griye döner, rüzgar hafifçe eser ve yağmur taneleri sessizce toprağa dokunur. İşte o anlarda doğanın sesini duymanın en güzel yolu, bisikletinle yola çıkmaktır. Pedallara bastıkça şehir geride kalır, düşünceler hafifler, sadece yağmurun toprağa karışan o sakin sesi kalır.

Ben bir Yay burcuyum; özgürlüğe düşkün, yeniliği seven, doğanın içinde nefes almayı seven biri. Yağmurun altında bisiklet sürmek bana hep bir ferahlık verir. Sanki her damla, üzerimdeki yükleri alır gider. O anda ne geçmiş kalır ne gelecek… sadece “şimdi” vardır.

Eve döndüğümde ise bambaşka bir huzur karşılar beni. Mutfaktan gelen o sıcacık makinede pişen ekmeğin kokusu, dışarıdaki yağmurun serinliğiyle birleşir. Ekmek yaparkenki o sabır, karıştırırken gösterdiğim titizlik, belki de benim doğamın bir parçası. İnsan bazen en küçük detaylara bile özen gösterir ama fark edilmez, beğenilmez. Olsun… çünkü ben yine de en güzeli olsun isterim.

Titiz olmak belki çoğu kişiye fazla gelir ama bana göre emek, güzelliğin kalbidir. Ekmek yaparken hamurun dokusuna, kokusuna, pişerken çıkardığı sese bile dikkat ederim. Çünkü bu detaylar, bir günün nasıl geçtiğini belirler.

Yağmurun altında özgürce sürülen bir bisiklet, evde yayılan taze ekmek kokusu… Bazen mutluluk, en sade anların içinde gizlidir.

Belki de gerçekten huzur, dışarıda yağmurun altında biraz ıslanmak; sonra eve dönüp kendi emeğinin kokusunu duymaktır.

Ve evet, her şey mükemmel olmasa da içimde bir ses hep şunu söyler:

“Yine de güzel oldu.” 🌧🍞🚴‍♂️